Dnia 8 września 2020 roku przy pomniku Barykady Września na ul. Grójeckiej odbyły się obchody rocznicy wzniesienia barykady broniącej Niemcom dostępu do stolicy. Uczestniczyłem w uroczystości wraz z zastępem "Nietoperze".

Zbiórka reprezentacji Szesnastki rozpoczęła się o godz. 16:10 przy pomniku Marii Skłodowskiej-Curie. Kiedy przyszedłem na miejsce zbiórki nie było jeszcze zbyt wielu harcerzy, jednak wkrótce nasza delegacja była już gotowa. Około godziny 17 wymaszerowaliśmy pod pomnik Barykady Września. Byli tam już inni uczestnicy uroczystości, więc się szybko ustawiliśmy i pozostawaliśmy przez cały czas w pozycji na baczność. Podczas uroczystości harcerze Szesnastki pełnili służbę wartowniczą przy pomniku. Po zakończeniu ocbodów przeszliśmy na drugą stronę ulicy i tam zakończyła się nasza zbiórka.

Hołd obrońcom Warszawy złożyli mieszkańcy Warszawy, władze stolicy oraz przedstawiciele Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. W uroczystości uczestniczyli również przedstawiciele szkół ochockich oraz wojsko i harcerze (oprócz mojego zastępu większość stanowiła delegacja 16 WDH „Grunwald”). Podczas obchodów wygłoszono przemówienia, następnie zagrzmiała salwa honorowa, po której delegacje złożyły kwiaty i zapaliły znicze.  Wręczono także odznaczenia „Pro Bono Poloniae” Edwardowi Markowskiemu. Pan Edward był podczas wojny więźniem przejściowych obozów Zieleniak i Dulag 121 w Pruszkowie.

Dnia 8 września 1939r. tuż przed godziną 18:00 Niemcy zaatakowali Warszawę siłami lądowymi. Atakujący nie spodziewali się takiego oporu ze strony obrońców. Warszawa broniła się tak mocno, że w efekcie na Ochocie Niemcy stracili 18 czołgów. Barykada broniła się aż do kapitulacji stolicy. (Więcej informacji o przebiegu walk znajduje się w artykule https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/2364770,Barykada-Wrzesnia-na-warszawskiej-Ochocie

Jako mieszkaniec Ochoty myślałem, że znam znaczenie wszystkich pomników w dzielnicy, lecz okazało się, że nie. Nie wiedziałem jak duże znaczenie miała barykada w trakcie walk we wrześniu 1939 roku. Teraz już wiem i jestem dumny, że mogłem oddać hołd jej obrońcom.

mł. Jan Tukendorf
zastęp „Nietoperze”, 16 WDH „Sulima”